O mnie

I pan sie zajmuje etyka?? To jakis zart? Koledzy tytul naukowy poparli, to zrozumialy efekt wykolejonego systemu, ale ze panu nikt jeszcze nosa nie utarl za te pseudo-intelektualne wypociny na blogu? Za te obrazliwe docinki?? O panu mozna by powiedziec wiele ale nie to ze jest pan humanista. No chyba ze na starosc zdrowy rozsadek przeszedl na emeryture a zostalo durne ego.

Pan Hartman jest etykiem postępowym, nawet bardzo postępowym a to zobowiązuje (oczywiści autora aby był jeszcze bardziej postępowy), ale nie wszyscy smarkacze pojmują to o czym czytają na tym postępowym blogu. Wyjaśniam, smarkacz to jest ktoś kto jeszcze nie przeczytał tylu „dzieł” co autor bloga, dlatego proszę się nie obrażać. Zapewniam że autora cechuje także ironia na jego własny temat, czyli autoironia..

Nie wiem na ile oceniono by tu moją inteligencję/ew. brak inteligencji, ale dodam do wpisu Pana Mich, że niezależnie od werdyktu wypociny Pana Hartmana mnie nie zachwycają. Więcej, nie znam osób spoza towarzystwa wzajemnej adoracji które byłyby w minimalnym choć stopniu zachwycone.

Słuchaj żydzie Hartman, wiem że przez dziki afrykański obyczaj twojej sekty został ci odkrojony kawałek penisa w dzieciństwie, zatem jesteś sfrustrowany brakiem spełnienia seksualnego, ale nie podnoś ręki na katolików! Liberalizacje to sobie rób w swoim państwie wyznaniowym Izrael.

Z tego co piszą w necie Pan jesteś kawal chama – te życzenia żeby tusk ludziom fundowal/stawial lody i inne niecenzuralne zaklęcia pod adresem tej niedojdy kompromitują UJ. Parafrazując zawolanie rektora wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych do artysty Egona Schiele rektor UJ mialby pelne prawo zawolać : „Hartman co za Bóg cię do mojej uczelni nasral !”

Panie Profesorze,
Bardzo mi się spodobał artykuł w GW „Nie przekraczajmy granicy szaleństwa, bo inaczej niczego nie zjemy” na tema zwierząt i bardzo Pana szanuję za współczucie naszym mniejszym (młodszym?) braciom.
Według mnie słusznie Pan zauważa ża należymy do świata zwierzęcego.
A także nakłania Pan do jedzenie od zwierzęcia, „które miało akceptowalne życie, a śmierć nie była dla niego.”
Z tego wynika, że powinnismy jeść innych ludzi.

Panie profesorze nie życzę sobie ,aby pan publicznie nazywał mnie szumowiną za fakt że jestem zwolennikiem Kaczyńskiego./tvn 29.11.2012/mam dorobek inżynierski w gospodarce może i nie mniejszy od Pana pracy a przemysł to nie gadanie i opinie bez ponoszenia konsekwencji – jak moim zdaniem mają tzw. naukowcy żądam przeprosin i na przyszłość daj Pan na luz bo wygląd w tv średni a i intelekt problematyczny

Zrozumiałam to dokładnie tak samo, jak @bachor. Dopiero po zwróceniu Panu uwagi przez redaktora Wróbla, zaczął sie Pan wycofywać z tego, co Pan powiedział wcześniej.

Wita Janie.
Cenie sobie bezposredniosc – jezeli widzisz to inaczej, nie czyta, nie pisz.
Dokoncze jutro, ganiaja – jak to przed swietami, chociaz jestem ateista.
Zbyszek

Uwielbiam Pana! Szczerze powiedziawszy w tym kraju jest Pan jedynym autorytetem, którego warto słuchać, który mówi wprost jak jest, inteligentnie, może czasem sarkastycznie, ale jak tu inaczej wypowiadać się o takich rzeczach, jakie dzieją się w tym kraju? Och, żebyśmy mieli więcej takich Polaków, jak Pan! Życzę powodzenia i niech Pan dalej robi to co do tej pory, bo wychodzi to Panu znakomicie.

Panie Janie Hartman,
trafiłem na Pana bloga, będę czytał. Jest Pan moim prywatnym objawieniem. Liczę na Pana coraz większą aktywność w polityce masowej. Mam nadzieję, że wytrzymuje Pan zachowania ludzi, którzy przekraczają ramy dyskusji poglądowych.
Gdyby coś to Pan pisz.
Pozdrawiam

Dziękuje

Kłaniam się nisko Panie Profesorze. Jestem Pana wyznawcą 🙂

Panie Profesorze,
Nadal nie zgadzam się z Pana interpretacją, jakoby myśl Heideggera była w 90% zmodyfikowanym heglizmem (kurs Filozofia transcedentalna ok. 10 lat temu). Mamy niedokończoną polemikę 🙂
Pozdrawiam,
Marcin

Dziwne coś tu było moje , ani było obraźliwe ani obrzydliwe a znikło. Chyba zabolało. Znaczy było prawdziwe.
Znaczy, się ciesze.

Panie ‚profesorze’ (na tytuł trzeba zasłużyć), niech mi Pan powie, dlaczego żydzi od stuleci nie znoszą Polaków? Dlaczego nie znoszą Ormian? Rozumiem, że Ormianie przeżyli większe ludobójstwo (w skali procentowej) i żydzi boją się swojej dyskredytacji na arenie światowej, ale Polacy? Wieki temu dostaliście u nas schronienie, nigdy nie chcieliście się asymilować, odcinaliście się od naszej kultury (jest to zrozumiałe), ale na Boga, po co mordować Żołnierzy Wyklętych? Po co w dzisiejszych czasach pluć na kraj, który dał wam dom? Rozumiem, że jest gojem, czyli nikim dla Pana, ale nie pojmuję nienawiści do naszego narodu. Zarówno Pan jak i Aaron Szechter i wielu wielu innych…. Pozdrawiam

Po przeczytaniu Pytań: Rozumiem wagę i wartość rozmyślań o tym, czego nie wiemy. Nie należy chyba jednak uznawać myślenia z użyciem wiedzy (twardych danych) za odrębną, mniej wartościową dziedzinę rozważań.
Po lekturze książki Pana Profesora wydaje mi się, że takie podejście doprowadziło filozofię do myślenia o czymś czego nie ma – a to już jest bezprzedmiotowe (z definicji;-).
Nie ma już swiata który jest. Jest swiat ktory sie staje (lub bardziej po kantowsku „zjawia”). Gdyby Kant mógł znać teorię Darwina nie oddzielałby może kwestii etycznych, metafizycznych i religijnych od poznawczych, lecz prawa rządzące procesem od jego „tła” i przyczyn. Pytania o „Wielki Umysl” czy inny „absolut” dalej miałyby sens, ale… Nasz punkt widzenia sie zmienil (powinien sie zmienic?), a w prostej ekstrapolacji klasycznej filozofii greckiej nie ma na tę zmianę miejsca.
Chetnie bym na ten temat podyskutował, ale jestem tylko tępym inżynierem i doswiadczenie mi podpowiada ze są na to, z różnych przyczyn, male szanse. Na razie wiec kończę. Brak odpowiedzi też będzie odpowiedzia…

Panie Profesorze!
Bardzo dziękuję za najnowszy felieton w Polityce nr 48 (2935).
Potocznie mówiąc: pojechał Pan po całości : )
Czytając Pana tekst dochodzę do wniosku, że tacy jak my – wszyscy jesteśmy Żydami : )
Z poważaniem
Dolnoślązak z okolic Legnicy

Niech pan walczy z czarną mafią, w imieniu narodu polskiego!

wg „Wielki słownik wyrazów obcych”, Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 2010, s. 5,
absolwent -wenta, -wencie, lm. -wenci, mos
wg „Słownik języka polskiego”, Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 2010, s. 2,
absolwent – ten, kto ukończył szkołę, kurs itp.
Wg Wikopedii http://pl.wikipedia.org/wiki/Absolwent_%28osoba%29
Absolwent (z łac. absolvens – kończący) – osoba, która ukończyła pewien etap edukacji w jednostce organizacyjnej, wchodzącej w skład systemu oświaty.
Ukończenie danego etapu edukacji łączy się zazwyczaj z uzyskaniem dyplomu i uprawnienia do podjęcia nauki w niektórych innych placówkach oświatowych, zazwyczaj uczelni wyższego rzędu lub wykonywania określonego zawodu.

To jak to jest z Tobą panie profesorze, tylko nie wiem jeszcze jaki – uczelniany czy belwederski ;). Jesteś absolwentem KUL czy nie. Wg mojej wiedzy, a sprawdzę to jeszcze osobiście na KUL, bo mam taką możliwość, nie skończyłeś tego KUL-u. Magisterkę broniłeś na UJ, więc tak po prawdzie to studiowałeś na KUL ale nie jesteś absolwentem tegoż uniwersytetu. Profesorze jeśli masz chociaż trochę honoru to napisz jak faktycznie jest. Studiowałeś na KUL ale absolwentem nie jesteś. 😉 Jak się do tego ma Twoja filozofia czy etyka, jak Cię nieraz przedstawiają w TV – etyk 😉

Szanowny Panie profesorze

Odsłuchując nagrania w radiu TOK FM (wczorajsza rozmowa Siekielskiego z Panem) zwróciłem uwagę na określenie celu upamiętnienia Łyszczyńskiego. Wobec zarzutów, że był to cel polityczny (chociaż nie mógł Pan tego celu nie zakładać/wyprzeć z natrętnych myśli), to jednak efekt jest taki, jak prezentował go Pan w audycji. Więcej osób (przynajmniej internautów) było zainteresowanych po wydarzeniu Łyszczyńskim, niż Hartmanem:

http://stats.grok.se/pl/latest90/Kazimierz_%C5%81yszczy%C5%84ski

http://stats.grok.se/pl/latest90/Jan_Hartman

Z poważaniem
jeden z wielu

Panie Profesorze, miałem okazję – i przyjemność – posłuchać przedwczoraj Pańskiego wykładu po odczycie tekstu „Golgota Picnic” w Teatrze Nowym. Bardzo dziękuję. Wykład niezmiernie interesujący i – co dla mnie szczególnie fajne – pełen pasji! Nie było niestety czasu, aby dłużej podyskutować. Wielka szkoda! Miałem okazję zadać pytanie/ zabrać głos-komentarz i powiedziałem, że według mnie ten podział na „my” i „oni” wynika w gruncie rzeczy z różnego poziomu, na jakim znajdują się ludzie jeśli chodzi o radzenie sobie, czy też „oswajanie” lęku przed Nowym, Nieznanym, Obcym. To ten lęk i strach przed nieznanym jest jedną z podstawowych kategorii psychologicznych, jakie określają człowieka. Owszem – jak Pan słusznie zauważył, ten podział ma też coś wspólnego z poziomem wyktszałcenia: na sali siedziały i słuchały Pana osoby wykształcone, po studiach. A na zewnątrz demonstrowali – można chyba z grubsza przyjąć – ludzie niewykształceni. Ale to nie jest według mnie jedynie kwestia wykształcenia i nabytej wiedzy, która pozwala poznać otaczający nas świat i oswajać nas z Nowym i Nieznanym. To jest jakaś najgłębsza i podstawowa kategoria w nas – w ludziach. Ten strach. Przed czymś, co nam zagraża. Jeśli mocno wierzymy, że NASZE POGLĄDY SĄ NAMI, że są NASZE, utożsamiamy się z nimi – wtedy tym mocniejszy będzie ten strach, jeśli napotkamy coś, co się z tymi poglądami nie zgadza. Bo wtedy będzie to NAM zagrażało. Im silniejsza ta identyfikacja i wiara w to, że moje poglądy to ja – tym silniejszy strach. W historii ludzkości i ludzkiego doświadczenia mamy wiele przykładów na to, jak różnice między ludźmi – zarówno w sferze fizyczności, wyglądu ficzynego, jak i poglądów – stają się źródłem problemów i przemocy, jeśli człowiek nie wyjdzie poza swój strach przed Nieznanym i Obcym: nieufność wobec ludzi z innych ras, kolorów skóry, lęk i dystans wobec osób niepełnosprawnych fizycznie lub – tym bardziej – psychicznie; silny lęk przed osobami o innej orientacji seksualnej [wynikający często z tego, że panicznie boimy się, że sami możemy mieć daną seksualną inklinację, np. skłonności homoseksualne, ale za żadne skarby tego nie chcemy i staramy się to rozpaczliwie wyprzeć i odsunąć od siebie]. No i mamy w końcu lęk, który odczuwamy wtedy, kiedy inni ludzie prezentują poglądy obce nam, które „zagrażają” naszej wizji świata i naszym poglądom na to, jak jest albo jak być powinno – naszym śwatopoglądom etycznym, religijnym czy jakimkolwiek … Przekrój tych lęków jest bardzo szeroki – od agresji wobec zwolenników innej/wrogiej drużyny piłkarskiej po niepokój i lęk, który odczuwamy, kiedy napotykamy na ludzi o innych poglądach: czy to w sferze społecznej, moralnej, politycznej czy wreszcie religijnej i światopoglądowej. Całe zamieszanie wokół spektaklu „Golgota Picnic” dotyczy właśnie tej sfery: sfery religii i moralności. I z grubsza sytuacja wygląda tak: ci z nas, Polaków, którzy są bardziej otwarci na Nowe, ciekawi świata, mają mniej lęku przed czymś nowym, obcym, nieznanym – ci przyszli obejrzeć przedstawienie. (a raczej jego projekcję). Natomiast ci z nas, którzy mają tego lęku więcej, którzy nie potrafią poza niego wyjść i którzy rozwijają reakcję obronną, kiedy stykają się poglądami, które „zagrażają” ich wierze, moralności – ci byli po drugiej stronie bramy. Modlili się i śpiewali. Świętowali swoją „plemienność” i bycie w grupie. I jeszcze taka refleksja: Wpadł mi właśnie dziś w rękę poniższy tekst, którego fragment pozwolę sobie przytoczyć. Jako komentarz do całej tej sytuacji, w jakiej braliśmy udział:

„Dlaczego religia jest tak ogromnym źródłem przemocy? Nie ma żadnej innej sfery wymiany poglądów, w której ludzie nie artykułowaliby tak ostro różnic ich dzielących lub zamienialiby je w pojęcia wiecznej nagrody albo wiecznej kary. Religia jest jedyną sferą, w której stadne myślenie, poglądy masy osiągają transcendentalne znaczenie. Jeśli naprawdę wierzysz, że wzywanie imienia Boga pozwala „odczarować” przepaść pomiędzy wieczną szczęśliwością a wiecznym cierpieniem, to wtedy jest też dla ciebie zupełnie zrozumiałe i sensowne, żeby odpowiednio źle traktować heretyków i niewierzących. Ideologiczne przepojenie, przywiązanie do poglądów, które wyrastają z naszych religijnych różnic są nieskończenie silniejsze, niż te, które rodzą się z konfliktów plemiennych, rodowych, rasizmu czy polityki. Religia pozostaje też jedynym obszarem naszych konfliktów i sporów, w którym ludzie systematycznie chronieni są i usprawiedliwiani na wypadek, gdyby zażądano od nich przedstawienia dowodów dla obrony swoich niezłomnych przekonań religijnych. Owe doktryny religijne często określają to [cele, motywy], dla których ludzie żyją, dla których umierają i – nazbyt często – dla których zabijają. Jest to problem, bo jeśli owa religijna żarliwość jest silna, wtedy ludzie mają prosty wybór pomiędzy dialogiem a przemocą. Na poziomie zaś społeczeństw czy narodów ten wybór staje się wyborem pomiędzy dialogiem a wojną. Poza pewną podstawową gotowością do posłużenia się rozsądkiem i rozumem, tzn. gotowością do sprawdzenia i zweryfikowania swoich religijnych przekonań i światopoglądu pod kątem nowych odkryć czy argumentów, nie istnieje nic, co mogłoby nam zagwarantować, że będziemy skłonni do obopólnego dialogu. Pewność bez dowodu (dowodów) nieuchronnie prowadzi do podziałów i odczłowieczenia. Dlatego jednym z największych wyzwań, przed którym stoi cywilizacja w XXI w. jest to, aby ludzie stali się zdolni rozmawiać w taki sposób o ich najistotniejszych, najbardziej podstawowych sprawach – o etyce, duchowym doświadczeniu i nieuchronności ludzkiego cierpienia – który byłby wolny od fantazjowania i irracjonalizmu. Nic tak bardzo nie stoi na przeszkodzie temu projektowi, jak poważanie i estyma, jakie okazujemy wierze religijnej. O ile nie ma gwarancji, że rozsądni ludzie będą się zawsze ze sobą zgadzać, o tyle u ludzi nierozsądnych niezgoda i podziały na skutek dogmatów są czymś pewnym. ” [autor Sam Harris; link do całego tekstu: http://www.buddyzm.edu.pl/cybersangha/page.php?id=897

Panie Hartman. Lewica walczy z pedofilią w kościele. Słusznie – pedofilię trzeba tępić. Ale… dlaczego nie piętnujecie pedofilii np. wśród motorniczych, woźnych, puzonistów itp. itd? A po drugie. Co by się stało, gdyby wszyscy zaczęli oskarżać o pedofilię członków partii lewack… lewicowych? KaNaPowiec.

Witam,

pomyślałam, że może zechciałby Pan podpisać poniższą petycję, i poinformować o niej opinię publiczną, zanim „ktoś” postara się, aby dokument nie ujrzał światła dziennego?
http://www.petycjeonline.com/petycja_ws_wieckoci_rzeczpospolitej_polskiej

Pozdrawiam serdecznie

Ewa Podlasińska

Jestem po seansie programu Tak czy Nie, gdzie ‚jak profesor z profesorem’ rozmawiał Pan Profesor z Panem dr hab. Jędrzejko. Dawno nic nie poprawiło mi humoru tak jak Pańska reakcja.
Podejrzewam, że w wielu kwestiach nie jesteśmy zgodni, natomiast smuci mnie, że tak niewiele osób jest w stanie podjąć dyskusję bez wyraźnego zaangażowania się emocjonalnie. W mojej ocenie pański współrozmówca ma nad czym pracować.
Z życzeniami wszystkiego dobrego, wytrwałości w mieszaniu w tyglu i zarażania innych rzetelnym podchodzeniem do dyskusji.

wojtas,
to nieprawda, że Żydzi nie zoszą Polaków. Żydzi nie znoszą antysemitów. Ja też nie znoszę antysemitów a ty nim prawdopodobnie jesteś.

Panie Profesorze, generalnie zgadzam się z Pana oceną sytuacji dotyczącą p. Zgigniewa Hołdysa, aczkolwiek przypuszczam, że popełnił ten tekst w poczuciu bezsilności i nadziei, iż myśl ta zakiełkuje bardziej widocznymi działaniami KOD-u i przemyśleniem nad zmianą twarzy Lidera. I tu proszę o trochę wyrozumiałości, artyści od zawsze zagrzewali do walki, taka ich rola.

Levar@
Pytania jak najbardziej zasadne… Bardzo mi się spodobały… Dodałbym jeszcze jedno…

Czy wypada z iście religijnym zapałem absolwentowi katolickiego uniwersytetu, który odebrał dyplom, będąc ateistą, antyreligijnie wypruwać naszą judeochrześcijańską kulturę z jej istotowych wartości?
🙂
Jasiu@
Czekam z niecierpliwością na Pańskie sprawdzenie rzetelności słów, że etyk, autor tej wypowiedzi, przedstawiający się jako „absolwent KUL” jest rzeczywiście tym, kim jest… I mam nadzieję, że nie powtórzy się casus Kwaśniewskiego…

Dzień Dobry Panie Profesorze

Fajny ten artykuł w Polityce „Nicość nie boli”. Jeszcze lepiej by wyszło, gdyby Pan to napisał w roku, w którym Wielkanoc zbiega się z Prima Aprilis.

Najpierw na wesoło.
„Byt żywi się Niebytem”. – a po przetrawieniu wydala od…
„Niebytu nie ma” – a bytu ma.
„Byt i Nic są tym samym” – czyli bytu też nie ma.
„Takie nic to jednak coś” – to może jednak bytu ma.

Gratuluje poczucia humoru. Jak pomyślę, o tych co próbowali to zrozumieć albo udawali, że pojęli, to normalnie boki zrywać. Normalnie aż żal, że felieton nie wypadł w okolicy pierwszego kwietnia.

A teraz na poważnie.

Nicość boli jak cholera. Nic tak nie boli jak Nic. Świadomość, że po śmierci czeka mnie absolutne niebycie boli mnie od kiedy myślę.

Wiem, że nie było mnie przez całą półwieczność przed moim urodzeniem. Tak samo nie będzie przez symetryczną półwieczność po śmierci. Ta świadomość w niczym mi nie pomaga. Myśl o tym, że po śmierci mnie nie będzie, boli mnie tu i teraz w punkcie zwanym życie. Co prawda punkt dzielący prostą na półproste jest nieskończenie mały i można powiedzieć, że to nic, to jednak dla mnie mój punkt jest wszystkim co mam. Ból nicości można uśmierzyć tylko kłamstwem. Wystarczy tylko okłamać samego siebie. Bardzo proste. Ogromna większość ludzi tak robi.

Filozofia nigdy nie przezwycięży lęku przed śmiercią. Do tego potrzebne jest kłamstwo. Kłamstwo dodane do filozofii tworzy religię. Jedyny chyba pozytyw, jaki dają ludzkości wszelkie religie, to jest właśnie to złagodzenie bólu i strachu przed nicością. Dlatego nawet inteligentni ludzie wierzą, pomimo jakiegokolwiek cienia dowodu czy poszlaki na istnienie któregokolwiek z bogów.

Bardzo będę wdzięczny za wszelkie uwagi to powyższych przemyśleń filozofa amatora.

Z poważaniem
Chryzostom B.

Do Biur poselskich PiS
Umiłowani Siostry i Bracia!
Przekażcie wielebnemu prezesowi załączona listę wielebnych pedofilów Kościoła rzymsko katolickiego
co by w przyszłości nie opowiadał bzdur że obejmuje ona nieliczne przypadki.
o. Misjonarz
(w załączniku lista 76 księży (i zakonników) pedofilów zebrana na podstawie wiadomości w prasie i internecie). Widocznie Pan Prezes – poza katechizmem i brewioarzem niczego już nie czyta

Panie Profesorze dobrozmieńcy powinni jakoś Pana ugratyfikować za pańskie usystematyzowanie ich programu i ideologii.
Co by Pan nie napisał Suweren kocha swoich właścicieli i juź.
Zresztą nic a nic z tego co Pan napisał nie zakuma.

Panie profesorze, niestety po wielu latach prenumeraty Polityki teraz się z nią żegnam, gdyż w moim odczuciu poziom większości jej artykułów zaczyna oscylować wokół poziomu tabloidów (szczególnie poraża mnie włączenie się tygodnika w ten koronawirusowy cyrk brukowców). Ten pogląd podziela chyba więcej osób, bo jak wytłumaczyć inaczej to, że nie pojawiają się już na jej łamach komentarze znanych autorytetów politycznych?
Ale do rzeczy – żal mi będzie jedynie Pana blogu, komentarzy Mizerskiego, Tyma czy szkiców Długosza. Będę szukać w sieci jakiegoś dojścia do tych autorów (w tym Pana) poza Polityką. Gdyby mi się to jednak nie udało to chciałbym w tym miejscu podziękować Panu za twórczość i życzyć wytrwałości i powodzenia w dziele naprawy człowieka