Tralalala Hołdys mądrala

Wszyscy tylko siedzą i zrzędzą albo się wymądrzają, zamiast brać się do roboty. Zbigniew Hołdys również dał się dziś poznać jako „wujek dobra rada” – rozparty w fotelu, obłożony gazetami, z pilotem w ręku, Wielki Recenzent zagrzewa młódź do walki z PiS-komuną.

To się dopiero nazywa „zjadłem wszystkie rozumy”! Oto kreowany w sieci na „kultowy” tekst Zbigniewa Hołdysa, w którym „jedzie” po KOD-zie i łaja jak burą sukę.

Z felietonu można się dowiedzieć, że KOD to tylko by do telewizji chodził i marsze urządzał, nie ma jaj, nie ma pomysłów i w ogóle zaraz zdechnie. Bo to trzeba na dole, u podstaw – protestować, śpiewać pieśni, urządzać spotkania, być z ludźmi, ulotki papierowe rozdawać. A nie tylko lans, sieć i tv, tv, sieć i lans. Tak mnie, kurde, olśniło, że mało z krzesła nie spadłem. Wreszcie ktoś mi powiedział, czym jest działalność polityczna. Już lecę i tłumy porwę!

Ja nie wiem, co też przyszło do głowy Panu Hołdysowi, że może Mateusz Kijowski albo ktokolwiek inny tego nie wie i protekcjonalne połajanki Zbigniewa Hołdysa będą dla nich rewelacją i ostrogą bok raniącą, po której do dzieła ruszą co koń wyskoczy. Takich mądrych doradców to my mamy na pęczki. Gorzej z ludźmi do roboty. Czy Pan Hołdys, poza tym, że na marsze nie chodzi, to może jakąś piosenkę dla KOD napisał? No nie. Niech to inni robią, dajmy na to – młodsi. Otóż to – każdy się na innych ogląda, a dla KOD pracuje ciężko i właśnie „u podstaw” kilkaset osób. Dokładnie tak jak dla KOR w latach 70.

Pan Hołdys stawia nam KOR za wzór, przypominając, jak to dzielnie KOR walczył, pieniądze zbierał, gazetki wydawał, Towarzystwo Kursów Naukowych prowadził itd. A KOD co? Otóż to, proszę Pana. KOR robił to wszystko i zmienił Polskę. Choć działało w nim na co dzień tylko kilkaset osób, choć jego akcje miały mikroskopijny zasięg i mało kto o nich słyszał. Choć władza robiła wszystko, żeby KOR zdeprecjonować z oczach społeczeństwa i całkiem nieźle jej to poszło. Dzięki oko.press możemy przeczytać wspaniały List Otwarty Towarzystwa Kursów Naukowych do Nauczycieli z 1980 r., podpisany m.in. przez Bartoszewskiego, Mazowieckiego i mojego ojca Stanisława.

Ilu ludzi go wtedy przeczytało? Czy przeczytał go wtedy Zbigniew Hołdys, młody polski inteligent? Wątpię. Zapewne nie wiedział o jego istnieniu. Jednak chyba nie twierdził, że takiego listu nie ma?

Na jakiej więc podstawie Zbigniew Hołdys twierdzi, że KOD nic nie robi? Że nie robi spotkań, że nie wydaje oświadczeń, że nie zajmuje stanowiska, że nie popiera słusznych protestów itd.? Po prostu na tej podstawie, że w gazetach przy jego fotelu i kanałach tv, które ogląda, nic o tym nie wyczytał. Jak czegoś nie ma w gazecie, to tego nie ma. Otóż, drogi Panie, KOD codziennie urządza w całym kraju jakieś spotkania, codziennie wydaje oświadczenia, codziennie popiera protesty. Zakłada profesjonalny think-tank, przygotowuje konferencje programowe, zakłada struktury w całym kraju. A że mógłby i chciałby więcej – to fakt. A że nie ma barda, co za serce łapie – to fakt. Że nie ma wspaniałych mówców – to fakt. No, na razie się nie zjawili. To może Pan? Zapraszam już 24 września na nasz marsz! Może przemówi Pan do tłumu? Zaśpiewa? Wiersz powie? Ja mówię serio.

KOR walił głową w mur i go przebił. Ale nie dlatego, że porwał tłumy i wszyscy wiedzieli, co robi i czym się zajmuje. W 1979 r. Jacek Kuroń dał mi kilkanaście swoich autografów, żebym sobie nimi pohandlował. Nikt w szkole nie chciał kupić… Oczywiście, to tylko mała anegdota. Ale faktem jest, że KOR wyzwolił energię społeczną dopiero po kilku latach działalności. Przygotował grunt pod wielki ruch Solidarności.

Podobnie było w 1988 r. – społeczeństwo było w stanie marazmu, a potem nagle ruszyło. Ruszyło, bo przez lata kilkunastu tysiącom ludzi chciało się działać w podziemnej Solidarności. Tak samo jest z KOD. Chętnych do działania w organizacji, którą każdego dnia bombarduje czarny PR (także wśród demokratów, czego Pan jest przykładem), a przynależność do niej nie będzie dobrze widziana w pracy, nie jest zbyt wielu. To normalne. Lepiej ponarzekać i porecenzować, przy okazji usprawiedliwiając przed samym (samą) sobą własną bezczynność.

Jeśli KOD nie jest taki silny, jak mógłby być i powinien, to dlatego, że w Polsce jest miliony wydziwiających i wiedzących lepiej Hołdysów, a tylko garstka robiących, co mogą i potrafią, Kijowskich. Pan nam nie pomoże, Panie Zbigniewie, swoimi rewelacjami. Wręcz przeciwnie – tylko zniechęca Pan do nas innych. Proszę dać przykład aktywności, a wtedy wielu za Panem pójdzie i wszystko być może będzie właśnie tak, jak Pan sobie w swoim felietonie wymarzył. I jak my sobie wymarzyliśmy – bo przynajmniej marzenia mamy wspólne.